Wie worden de “Halbzeitmeister” bij de Belgian Max Challenge
Zolang het nog kan, en dat blijkt nog steeds tot 2020 te zijn, zoeken heel wat organisaties de Erftlandring in Kerpen op om een wedstrijd van hun kampioenschap te organiseren. Zo ook de Belgian Max Challenge dat in Duitsland aan hun derde wedstrijd van het seizoen begon en zo halfweg het kampioenschap is. Op de baan waar de familie Schumacher jarenlang de plak zwaaide en de klok op sommige delen van het terrein is blijven stilstaan, getuigt het kindercircuit, was de zon zo goed als heel de dag van de partij. Perfect voor een dagje karten op de geliefde, en gehate, boordstenen van Kerpen.
Tekst: Philippe De Roeck
Foto’s: Michael Melis
De MicroMax beet ronde klok van elf de spits af met hun eerste wedstrijd. Tijdens de kwalificaties eerder op de ochtend was Douwe Dedecker de snelste en hij startte dus vanaf de pole met Mitchell Van Dijk naast hem op de eerste rij. Max Sadurski en Horion Van Waes maakten de tweede rij volledig. Dedecker was bij de start van de eerste race meteen heel goed weg en had al na een ronde een mooie voorsprong.
Tom Braeken kwalificeerde zich als vijfde maar klom snel op naar de derde plaats achter Aaron Ferrazzano die vanaf de zevende plaats een kanonstart meemaakte. Halfweg de eerste race zat de kopgroep weer samen een Max Sadurski vond weer de aansluiting. Dedecker hield vooraan wel stand en won voor Ferrazzano en Braeken. In de tweede race was Dedecker opnieuw aan het feest, hij won dit keer met een iets groter verschil voor Braeken en Nijs, Ferrazzano werd vierde. De laatste race bracht al meteen spektakel bij de start waarin iedereen zo snel mogelijk naar de binnenkant van de baan wou duiken. Braeken was goed weg en ook Lenn Nijs kwam prima weg. Hij dook naar de binnenkant en nam de tweede plaats in.
Aaron Ferrazzano sloot aan als derde. Al snel wist Ferrazzano voorbij te gaan aan Nijs en ook Braeken kon zijn teammaat passeren. Dedecker was gaan vliegen maar daarachter zaten de drie achtervolgers nog binnen de seconde. Het was nog even spannend maar er veranderde uiteindelijk niets meer. Dedecker won zijn derde race, en dus ook het dagklassement, voor Braeken en Ferrazano. Lenn Nijs werd vierde, Mitchell Van Dijk vijfde.
Dani Van Ruiten was de man in vorm in de MiniMax klasse. Hij gaf Jasper Lenaerts en Thom Reinaerdts het nakijken. Het verschil op de nummer twee bedroeg zelfs meer dan een halve seconde. Ook in de races was Van Ruiten eigenlijk een klasse apart.
Het meeste weerwerk kwam van zijn teammaat Thom Reinaerdts die het tempo enigszins kon volgen. Race drie was een beetje een buitenbeentje. Van Ruiten kwam slecht weg en moest het een en ander rechtzetten maar dat deed hij voorbeeldig. Halfweg koers lag hij weer aan de leiding en samen met Reinaerdts reed hij een mooi gaatje bij elkaar op de achtervolgers. Na Van Ruiten en Reinaerdts sloot Omer Asaf Kolot de top drie van het dagklassement af.
Ali Largim pakte iet wat verrassend de pole bij de Rotax Junioren. Hij was nipt sneller dan Kobe Pauwels en Kai Rillaerts. Dat Pauwels de pole misliep met amper 0.039 seconden was wellicht te wijten aan een foutje in de kwalificaties waardoor hij met vuil rubber net de piek van de banden misliep. Dat ene kleine foutje was dan ook wel het enige waar we Kobe Pauwels op konden betrappen want de Belgische
vertegenwoordiger in de FIA Academy, samen met Leistra, reed drie heel volwassen races en wist goed gebruik te maken van de gevechten achter zich waardoor hij drie maal onbedreigd richting het zwart wit geblokt kon rijden. De strijd voor de overwinning mocht dan wel niet zo spannend zijn, die voor de overige plekken des te meer. Het veld bleef rondenlang kort op elkaar zitten met iedere ronde positiewisselingen.
Race drie was daarvan misschien wel het mooiste voorbeeld waarin ook Pauwels even naar P2 verwezen werd maar snel de leiding terugnam door in de tweede bocht weer meteen binnendoor te duiken. Pauwels was weer gaan vliegen en pakte de dag-winst voor Jeffrey Fikse en Ali Largim.
Het veld in de Senior Plus en Gentlemen Max stelde teleur. Vijf deelnemers verschenen aan de start maar door een toch wel duidelijk niveau verschil lag het veld vrij snel uit elkaar. Robert Van Rompaey won drie keer en won de Gentlemen klaase, Arno Bernaert was twee keer de snelste en won de Senior Plus.
De Rotax Senioren begonnen om half elf aan hun kwalificaties. Daarin was Senna Van Walstijn de snelste voor Mick Nolten en Ilian Bruynseels. We kregen meteen een smakelijke eerste race waarin de polesitter goed wegkwam. In zijn spoor verwees Bruynseels, Nolten naar P3. Nolten moest even later ook een plekje afstaan aan een sterke Rick Bouthoorn. Daarachter probeerde Van Vark, die de pure snelheid niet
helemaal te pakken had, het gaatje naar de kop te dichten. Dat lukt uiteindelijk ook en wanneer Nolten weer voor Bouthoorn gaat, duikt Van Vark mee in het gaatje. Hij dwingt hierdoor Bouthoorn mee naar buiten, beiden moeten ze door het stof en verliezen enkele plaatsen. Van Walstijn was vooraan de snelste voor Nolten en Bruynseels.
In de tweede race was Van Walstijn opnieuw uitstekend weg. Bruynseels verloor wat terein en opnieuw kwam Van Vark naar voren. Van Vark drong heel even door tot de leiding maar moest deze toch weer afstaan aan Van Walstijn. Van Vark werd tweede, Bouthoorn derde en Nolten vierde.
Ook race drie werd gewonnen door Van Walstijn, met een jagende Van Vark in zijn nek. Van Walstijn wint met drie overwinningen natuurlijk het dagklassement, voor Van Vark en Nolten.
De DD2 mocht het raceweekend afsluiten en dus vertrokken de mannen met de motoren met twee versnellingen ook als laatste voor de kwalificatie. Het zou een spannende strijd worden om de pole die
uiteindelijk in het voordeel van Xander Pryzbylak beslecht werd. Gilles Puelings kwam amper 0.074 seconden te kort en werd tweede, Carl Cleirbout derde. De eerste race kon mooi opgedeeld worden in het deel waarin Pryzbylak het verschil maakte en weg reed, en het deel waarin Puelings de voorsprong deed slinken.
Puelings kwam net wat ronden te kort, en moest tevreden zijn met een tweede plek, op de achterbumper van winnaar Pryzbylak. Race twee en drie kenden dezelfde winnaar. Maar Cleirbout en Puellings wisselde wel een keertje van plek. Pechvolgel van de vorige wedstrijd in Mariembourg, Jarne Geussens, wist in de laatste race een mooie derde plek te behalen!
